بلاگ

سوال اصلی و موضوع اصلی طراحی داخلی این مطب دندانپزشکی این بوده است که آیا طراحی یک جزء یا یک دتایل می تواند جوابی به یک سوال اصلی و ریشه ای موضوع طراحی باشد به گونه ای که درنهایت کل را تحت تاثیر قرار دهد.معضل بعدی تعدد فضاهای پرت و غیر قابل استفاده است که این فضاها و عدم حسابرسی دقیق از آنها کارایی کل مجموعه را از بین برده بود. باسخ به این پرسش در قلب پروژه یعنی اتاقی که در وسط پلان قرار دارد می بایست صورت می گرفت. در پلان اولیه این اتاق با دیوار صلب فضای کلی را بسیار کوچک مقیاس تر می نمود .بدین منظور این فضا به عنوان فضایی واسطه و به عنوان اتاق معاینه و استراحت در نظر گرفته شد که از طرفی به فضای انتظار و از سویی به اتاق دکتر مرتبط می شد. مرحله بعدی افزودن و تلفیق فضاها به لحاظ حسی و شهودی بود که به منظور جوابگویی به این موضوع از طراحی دتایل بدنه و سقف استفاده شد. خطوط موازی با تراکم بالا برای ارتباط بصری و دیداری فضای واسط با فضای اتاق انتظار به کار گرفته شد در عین حالی که کارکرد عملکردی هر یک از فضاها مستقلا حفظ شد.متریال ترانسپارنت در فضاهایی این چنین مانند شیشه با کنترل کننده های لازم حس اعتماد و شفافیت را بیشتر تقویت می کرد و رازآلودگی مشتبه با ترس را از بین می برد. از رنگ سفید در کل فضاها به عنوان رنگی که بیشترین شفافیت و سادگی و خلوص را در خود دارد استفاده شد.مجموعا طراحی تمام دتایل بر اساس این بوده است که کیفیت پایین فضاهای پرت در یکپارچگی فرمی حاصل از طراحی دتایل بدنه ها از بین رود و تمامی اجزا به صورت یک کل واحد به نظر آید.

این پروژه مربوط به بازسازی و تبدیل یک واحد مسکونی به یک واحد دندانپزشکی واقع در ساختمانی در خیابان پیروزی تهران بود . این نوع تغییر کاربری ها در ساختمان هایی با سند مسکونی ولی کاربری اداری بسیار متداول است اما تغییرات عمده ای به لحاظ تاسیسات نیازمند است . خواسته اصلی کارفرما ایجاد یک فضای جذاب با استفاده از رنگ ها با دعوت کنندگی بالا بود . همچنین برای اتاق پزشک می بایست دو یونیت دندانپزشکی تعبیه می شد و نیز فضایی برای فرزند خردسال ایشان نیز در نظر گرفته می شد . گام نخست در طراحی، تفکیک فضای پذیرش ازاتاق پزشک بود . به منظور حفظ گشایش فضا به جای دیوار، از بدنه ی شیشه ای سند بلاست شده استفاده شد. همچنین برای دیواره ها رنگ های متفاوت زرد، سفید و خاکستری در نظر گرفته شد که به تناوب در دیوار، سقف و کف این دو فضا مورد استفاده قرار گرفت. همچنین اتاق خواب تبدیل به فضای استراحت و بازی کودک شد که به صورت مستقیم در ارتباط با اتاق پزشک بود.

سوال اصلی مورد نظر در طراحی این خانه آپارتمانی این است که آیا می توان ساختار داخلی آن را به گونه ای تعریف کرد که کارکرد فضا ها بر اساس میزان انعطاف پذیری فضا در به هم پیوستن و مجزا بودن از یکدیگر باز تعریف شود . ترکیب این فضاها با یکدیگر و یا مجزا از هم به گونه ای که در هر حالت بتوانند کار کرد های چند گانه داشته باشند. فضای ناهار خوری که خود می تواند به عنوان بخشی از آشپزخانه مورد استفاده قرار گیرد یا در ارتباط با هال و پذیرایی قستی از آن به حساب آید. قرار گرفتن اتاق خواب مستر و آشپرخانه و ناهار خوری آن که می تواند یک خانه مجزا را درون خانه ای بزرگ تر تعریف کند. اتاق خواب های که با درب پارتیشنی از فضای خانه مجزا می گردد و می توانند به عنوان اتاق مهمان مورد استفاده قرار گیرند. پذیرایی که می تواند به صورت کامل به سایر فضاهای خانه بپیوندد یا به صورت کاملا مستقل و جدا همانند اتاقی بزرگ برای کاربران مجزا گردد. و حجم سرویس وسط که بیشتر از نقش کارکردی آن دیواره ها و پارتیشن های متحرک بروی آن قرار گرفته اند و نقش اتصال و انفصال فضاها را بر عهده دارند.  

این پروژه مربوط به طراحی داخلی یکی از شعب رستوران های رومانا ( پیتزای ایتالیایی ) در مجتمع تجاری تفریحی باملند تهران است . در طراحی داخلی این پروژه، خواسته کارفرما ایجاد فضایی منطبق با فرهنگ ایتالیایی بود به گونه ای که عناصر وجزییات این موضوع درک شود. برای رسیدن به این موضوع سعی شد ترکیبی از عناصر مدرن و سنتی این فرهنگ در کنار هم قرار گیرد . در کاشی کاری ها از هر دو نوع سنتی و مدرن استفاده شد و قسمتی از بدنه ها به نقاشی کلاسیک دوران پیش از رنسانس اختصاص یافت که البته دراجرا به جای نقاشی دیواری از تابلوهایی استفاده شد که چندان مد نظر نبود.

موضوع مسابقه طراحی داخلی دلچه ویتا ،طراحى معمارى یک خانه مسکونى فرضى است. در این مسابقه آشپزخانه و سرویس ها از اهمیت ویژه اى برخوردار هستند و مى بایست داراى طراحى به روز و پیشرو باشند.کانسپت اولیه برای شروع طراحی این خانه فرضی ، فضای لافت است. فضای لافت  ارتباط سیال فضا برای دستیابی به بیشینه حرکت، شفافیت و گشودگی است. نوعی سازماندهی که باعث فعال شدن فضاهای فراموش شده و به حرکت در آوردن و ادغام آن با فضاهای زنده و فعال می شود.آپارتمان های لافت خانه هایی هستند عموما بزرگ با فضاهای باز و گسترده بدون دیوار( غیر از اتاق خواب ها). خاصیت اصلی این خانه ها، احساس گشودگی و فراخی بی حد آن و آزادی فضا هاست. این ویژگی به کمک ارتفاع بالای سقف ها ، ارتباط سطوح طبقات، ویدها و ارتباط عمودی بین فضاها، واشدگاه های عمودی و پنجره های قدی و پله های اکسپوز ایجاد می شود. در این گونه خانه ها ، دید و منظر به دلیل نوع ارتباط فضا ها و صفحات طبقات بسیار متنوع است. نتیجه این نوع سازماندهی فضایی ارتباط نزدیک و بی واسطه فضاها با یکدیگر است. آشپزخانه در مرکز طبقه همکف و به تعبیری قلب خانه است که همه ارتباطات به آن ختم می شود. قرارگیری آن در مرکز، دو فضای عمومی و خصوصی در طبقه همکف را از یکدیگر جدا می کند یعنی پذیرایی و نشیمن خانواده و اتاق بازی کودک. پله در کنار آشپرخانه و وید ها ( گشودگی عمودی طبقات) روی این دو قرار گرفته تا بیشینه ارتباط فضا در مرکز پلان واقع شود. پله در طبقه اول به پلی اتصال می یابد که در دو سوی آن اتاق خواب ها قرار گرفته است. بدنه آشپزخانه وسرویس ها همه در یک ضلع قرار گرفته و نور آنها همگی از یک شکاف طولی در سقف تامین می شود.