لافت (Loft) نام سبک مدرن شهری در طراحی داخلی است که به وسعت فضای باز و عناصر صنعتی در دکوراسیون (سقف‌های بسیار بلند، دیوارهای خشتی خام، تیرها و لوله‌های در معرض دید و کف سیمان) شناخته می‌شود. امروزه این سبک در زادگاهش، ایالات متحده و همچنین اروپا بسیار پرطرفدار شده‌است. خانه‌های سبک لافت، عمدتا توسط افراد خلاق و آزادی‌خواه که قدردان سودمندی، خلاقیت و مینیمالیسم هستند، انتخاب می شوند. علیرغم اینکه این نوع سبک معماری با توجه به تعاریفش نباید نیازمند بودجه بالایی باشد، ولی یکی از گران‌ترین سبک‌ها در معماری، سبک طراحی داخلی لافت است.
سیر تاریخی طراحی سبک لافت در معماری
ریشه‌های طراحی داخلی سبک لافت، از شهرکت‌های صنعتی منهتن در دهه 40 سرچشمه می‌گیرد. همزمان با افزایش سریع قیمت زمین‌ها در مرکز شهر، شرکت‌های صنعتی مجبور شدند تولیدات خود را به حومه شهر منتقل کنند. ساختمان‌های خالی با قیمت‌های بسیار پایین فروخته شدند و نمایندگان بوهمیای نیویورک بلافاصله از آن به نفع خود استفاده کردند.
هنرمندان و موسیقی‌دانان جوان در چنین جاهایی نمایشگاه برگزار می‌کردند، شاهکارهای خود را خلق می‌کردند و با رویکرد خلاقانه خود در این فضاهای باز عظیم مستقر می‌شدند. در عرض 50 سال، این آپارتمان‌ها به دلیل موقعیت مناسب و عالی، جادار بودن و جذابیت منحصر به فرد شهری، بسیار محبوب شدند و قیمت آن‌ها به طور قابل توجهی افزایش یافت. به این ترتیب، همان مناطق کارخانه‌ای و انبارهای متروکه، به خانه‌هایی لوکس به سبک لافت تبدیل شدند.
بعد از ایالات متحده، بحران جهانی بیشتر شهرهای اروپا را دچار شوک کرد. ساختمان‌های صنعتی مجبور به تخلیه خیابان‌های مرکزی شهر شدند. این بار ساختمان‌های خالی با پیروی از ترند پرطرفدار روز، بازسازی و تبدیل به آپارتمان‌های مسکونی شدند.
مشخصات کلی سبک لافت در طراحی داخلی
کلمه "loft" بطور تحت‌الفظی به معنی اتاق زیر شیروانی، طبقه آخر انبار یا ساختمان کارخانه است. بدیهی است که فضای داخلی لافت در نگاه اول شبیه یک کارگاه یا کارخانه است. اما با یک نگاه دقیق‌تر می‌توان متوجه ویژگی‌های منحصر به فرد چنین خانه‌‌ای و ذوق و سلیقه جسورانه صاحب آن شد.
المانی که همیشه در طراحی داخلی سبک لافت دیده می‌شود، فضاهای باز بزرگ است. مساحت کلی لافت حداقل ۱۰۰ متر مربع است که با نور خورشیدی که از پنجره‌های عریض و مرتفعش وارد می‌شود، انباشته شده‌است. از ویژگی‌های اصلی و متمایزکننده آن سقف‌های بلند و نداشتن پارتیشن است.
با ایستادن در یک فضای به سبک طراحی لافت، می‌توان به راحتی گوشه اتاق را دید. در چنین فضای صنعتی‌ای فقط حمام، اتاق خواب و موتورخانه با پارتیشن یا دیوار از فضای اصلی جدا شده‌اند. محل توالت همیشه پنهان است، در حالی که وان حمام را می‌توان مستقیماً در محل خواب قرار داد.
مفهوم اساسی این سبک، در واقع ترکیبی موزون از راه‌حل‌های مختلف معمارانه است. در یک فضای لافت، عناصر گذشته و قدیمی مانند دیوارهای خشتی خام، قاب‌های قدیمی، نردبان‌های فلزی و سیستم‌های تهویه، بطور کاملا طبیعی در کنار تجهیزات مدرن، سیستم‌های روشنایی و آینه‌ها به چشم می‌خورند.
انواع مختلف سبک طراحی داخلی لافت
فضای داخلی معمولی به سبک لافت یک فضای باز بزرگ با دیوارهای آجری، کف ساده یا بتنی، مبلمان محدود، لوازم خانگی رنگ روشن و فناوری مدرن است. طبق سبک مدرن، انواع مختلفی از سبک loft وجود دارد:
بوهمین. ویژگی‌های فضای کلاسیک کارخانه کاملاً حفظ شده‌است با این حال مبلمان و لوازم جانبی، خلاقانه انتخاب می‌شوند. در این مدل، راه‌کارهای جدید طراحی با المان‌های طراحی داخلی قدیمی و کهنه ترکیب می‌شوند. در چنین فضای سرحال و آزادی، می‌توان از آثار هنری متنوعی استفاده کرد که لزومی هم ندارد شبیه هم باشند. در طراحی داخلی سبک لافت عموما از نقاشی‌های آوانگارد، مجسمه، ایکباناها و آلات موسیقی استفاده می‌شود.
فریبنده. طراحی داخلی لافت در این نوع با طیف رنگ‌هایش خودنمایی می‌کند. علاقه‌مندان به این نوع طراحی، ترکیبی غیرمتعارف از طیف‌های رنگی را انتخاب می‌کنند، مثلا ترکیب رنگ خاکستری-قهوه‌ای یا خاکستری-یاسی. معمولا به دکوراسیون لامپ‌ها، لوسترها و چراغ‌های کف توجه خاصی می‌شود. آینه‌های به سبک باروک، گلدان‌های بتنی با گیاهان بزرگ نیز اغلب در این سبک دیده می‌شود.
صنعتی. این نوع محبوب‌ترین نوع سبک لافت در طراحی داخلی است. در استفاده از این نوع لافت در یک ساختمان مسکونی، مانند یک آپارتمان یا یک خانه روستایی، ایجاد اتمسفری مشابه یک ساختمان تولیدی یا یک کارگاه بیشتر رایج است. برای این کار از سازه‌های فلزی، لوله‌های تهویه و خرپاهای چوبی استفاده می‌شود. استفاده از مبلمان با اشکال هندسی هم بسیار کاربردی است.
سبک طراحی لافت برای علاقه‌مندان به فضای آزاد، هوا و نور طبیعی در خانه ایده‌آل است. درست است که همیشه امکان داشتن یک فضای باز در خانه وجود ندارد. اما می‌توان عناصر اساسی این سبک را تقریباً به هر فضایی اضافه کرد.
عناصر متمایزکننده سبک طراحی داخلی لافت
برای ساخت طراحی داخلی با سبک منحصربفرد لافت، داشتن یک اتاق بزرگ بدون پارتیشن (یا استفاده محدود از آن)، با پنجره‌های وسیع و دیوارهای آجری بتنی ایده‌آل خواهد‌بود. تمام فضا باید ترکیبی از متریال‌هایی با بافت و جنس مدرن و قدیمی باشد. با ترکیب هوشمندانه عناصر متمایزکننده این سبک، حتی در یک آپارتمان یا فضای کوچک هم می‌توان حس و حال شهری سبک لافت را بازسازی کرد.
دیوارها
پلان وسیع، اجازه استفاده از دیوارهای داخلی متعدد را نمی‌دهد. از دیوارهای داخلی صرفا برای جداکردن فضای حمام و اتاق خواب استفاد می‌شود. برای زون‌بندی به‌جای دیوار می‌توان از پارتیشن‌های داخلی مثل شیشه، قفسه‌های شفاف استفاده کرد. همچنین چیدن مبلمان یا کفپوش‌های با طرح‌های مختلف می‌تواند به زون‌بندی کمک کند.
رنگ دیوارها باید به گونه‌ای انتخاب شود که به شمایل اولیه و استایل صنعتی لافت نزدیک باشد. به عنوان مثال، تمام دیوارهای نگهدارنده باید از جنس آجر یا بتن و بدون گچ باشند.
در آپارتمان‌های کوچک، دیوارها با آجرکاری یا چوب تزیین می‌شوند. معمولا پوششی روی دیوارها استفاده نمی‌شود جز در موارد نادر که از کاغذ دیواری با طرح دیوار آجری یا سنگی استفاده می‌کنند.
کفپوش
کفپوش کارگاه‌های صنعتی معمولا از جنس بتن است. نکته منفی این متریال این است که جنس سردی داشته و کاربردی نیست. انتخاب‌های دیگری که برای کفپوش در طراحی سبک لافت پیش رو ماست از قرار زیرند:
- بتن موزاییکی؛
- کف چوبی یا لمینت چوبی؛
- پارکت؛
- سرامیک (برای آشپزخانه و سرویس)؛
- سنگ مصنوعی یا مرمر.
سقف
در این سبک به دلیل وجود سقف‌های بلند، باید از عناصر کلاسیک صنعتی استفاده شود مثل: چوب‌کاری، تیر یا خرپا و لوله های تهویه. در آپارتمان‌های با سقف کوتاه، گچ‌کاری سقف و استفاده از رنگ سفید می‌تواند حال و هوای سبک لافت را تداعی کند.
پنجره
به منظور پر کردن فضای محیط با نور طبیعی خورشید، پنجره‌ها باید تا حد ممکن بزرگ باشند. با داشتن پنجره‌ای روی کف با چشم‌اندازی شهری می‌توان سبک لافت آمریکایی را به خوبی بازنمایی کرد.
قاب پنجره‌ها عمدتا چوبی یا پوشیده از رنگ‌های مشابه چوب درخت است.استفاده بیش از حد پرده برای پنجره‌ها اصلا توصیه نمی‌شود. در چنین فضایی، پرده‌های غلتکی سفید از جنس پنبه خوب به چشم می‌آیند ولی بهترین گزینه پرده‌های عمودی یا افقی هستند.
زون‌بندی
اساس یک فضای به سبک لافت داشتن فضای آزاد بدون زون‌بندی است. آزادی ، نور و وسعت فضا، از ارزشهای اصلی سبک لافت هستند که در هنگام طراحی پلان یک خانه و چیدمان مبلمان باید رعایت شوند.
ویژگی‌های اصلی سبک طراحی داخلی لافت
به طور کلی سبک لافت دارای المان‌ها و مشخصه‌هایی است که با دیدن آن‌ها می‌توان به هویت این سبک پی برد. موارد زیر نشانه‌ها و ارزشهای اصلی سبک طراحی داخلی لاف هستند:
چیدمان آزاد و باز. استفاده حداقل از دیوارها و پارتیشن‌های داخلی، شعار اصلی سبک لافت است.
سقف بلند. یک لافت یا انبار صنعتی، پیش از هرچیز به لطف سقف‌های بلند و دست نیافتنی با تیرهای چوبی یا فلزی، سازه‌های تهویه در معرض دید و یا لوله‌کشی‌هایش شناخته می‌شود.
دیوارهایی با سطح زبر. استفاده انبوه از بتن، گچ‌کاری‌های معمولی و آجرکاری - عنصری جدایی ناپذیر که بر کاربری اصلی و اولیه صنعتی آن تأکید دارد.
رنگ‌های روشن. علیرغم ظاهری زبر و کم‌پرداخت‌شده، فضای لافت مدرن، از رنگ‌های خیلی تیره که نور طبیعی را جذب کند استفاده نمی‌کند. برای اطمینان از اینکه نور خورشید بطور کامل به فضا برسد معمولاً از پرده استفاده نمی‌شود.
شومینه و اجاق. در گذشته از شومینه و اجاق برای گرم‌کردن محل کارخانه استفاده می‌شد. با گذشت زمان، این المان سبک لافت، به یکی از نکات برجسته این نوع طراحی داخلی تبدیل شد.
پله. ارتفاع زیاد سقف و وسعت فضا، امکان ایجاد طبقه دوم را فراهم می‌کند. به عنوان مثال می‌توان یک اتاق‌خواب یا محیط‌کار به فضا اضافه کرد. محبوب‌ترین متریال برای پله اتاق خواب یا محل‌کار، چوب و فلز است.
مبلمان کاربردی. برای این سبک، ترکیبی از مبلمان مدرن با طراحی قدیمی مناسب است. معمولا برای مبلمان رنگ‌های خنثی با تنالیته روشن انتخاب می‌شود.