با توجه به نگاهی اجمالی به وضعیت مناطق 17، 18 و 9 و محور نیلوفری که در این سه منطقه قرا می گیرد . به نظر می رسد بزرگترین بحرانی که می بایست توسط این محور باز اندیشی شود. ایجاد انسجام و توانمند سازی بافت اجتماعی این مناطق به خصوص منطقه 17 می باشد. بدین منظور استراتژی اصلی ایجاد پتانسیل های خود اتکایی اقتصادی برای منطقه و اهالی بومی آن است. تنها در این صورت است. که مردم در در زیست فضای شهری طراحی شده مشارکت کرده و باعث ایجاد یک محیط شهری پایدار خواهند شد. توجه به این نکته ضروری است . این محور باید دارای کارکرد فرا منطقه ای بلکه شهری باشد تا از طریق مراجعه دیگر مناطق برخوردار تر به آن ، توزیع سرمایه در جهت رفع شکاف اقتصادی صورت پذیرد.